woensdag 22 juli 2020 om 19:30Woensdagavondgebed live vanuit de kerk in ZeddamVoorganger(s): ds Gerjanne van der Velde uit Silvolde Organist: Joop Agelink U kunt de orde van dienst hier downloaden. Als u deze dan uitprint Aansteken van de kaarsen Openingsvers Wees hier aanwezig Zingen 16b Een pelgrimslied. Toen de HEER het lot van Sion keerde, Toen zeiden alle volken: Keer ook nu ons lot, HEER, Wie in tranen op weg gaat, Uit: ‘Vrijspraak voor Losers’ Nadia Bolz Weber Toen ik voor het eerst weer pootje ging baden in het christendom, haatte ik de schuldbelijdenis aan het begin van de liturgie. Het kwam op mij over als de manier waarop de kerk haar baan probeerde veilig te stellen: de kerk zadelt ons op met zo'n schuldgevoel dat we wel naar de kerk moeten gaan om vrijspraak te krijgen. Maar uiteindelijk realiseerde ik me dat biecht en vrijspraak heel erg lijken op het afkickprogramma dat ik volgde om van mijn alcoholverslaving af te komen. Hier hoorde een oefening bij waarin je een grondige onbevreesde morele inventaris van jezelf maakt en deze hardop aan iemand voorleest. In 1992 toe ik mijn eerste morele inventaris had geschreven, was ik zo vervuld van schaamte over de dingen die ik had gedaan, en zat ik zo vol zelfhaat, dat ik Anna uitkoos als de persoon aan wie ik de inventaris zou voorlezen. Anna was een vrouw die op sterven lag als gevolg van Aids. De enige reden dat ik haar al mijn zooi wel durfde toe te vertrouwenwas omdat ik zeker wist dat zij acht of negen maanden later niet meer zou leven. We zaten in haar kleurrijke appartement in New York, terwijl ik onrustig friemelde aan de papiertjes waarop ik al mijn zonden met de hand had geschreven. Daar zat ze, geduldig, en met een vriendelijk gezicht. Haar ademhaling reutelde haar longen in en uit, terwijl mijn lijst van affaires, misdaden en verraad uit die van mij reutelde. 'Nadia,' zei ze toen ik eindelijk klaar was met mijn laatste pagina, 'we hebben allemaal op dit punt gestaan en deze shit ligt in het verleden. Hou er eens mee op dit met je mee het heden in te dragen.' Ze was een minuutje bezig met het herschikken van haar zuurstofbuis en vervolgde toen: 'Dit is voorbij, meid. En het komt goed met je.' Ik zat tegenover een breekbare ,uitgemergelde vrouw van dertig jaar in haar kleine studio-appartement en ik had alle dingen waar ik me voor schaamde hardop uitgesproken. Ze had het zonder oordeel tot zich genomen, zodat ik het nu los kon laten. Ik ervoer een vrijheid die niets anders mij had kunnen geven. Dit is de reden waarom alles veranderde toen ik vergeving niet langer zag als het uitvegen van een whiteboard, maar als het vrij zijn van gebondenheid aan jezelf. Stilte Avondgebeden Blijf bij ons, Levende Onze Vader Zo bidden wij: Onze Vader die in de hemel zijt 3. Zodat de dank, U toegezonden, 4. Voorwaar de aarde zal getuigen Dat God ons allen Orgelspel |
terug |