woensdag 17 juni 2020 om 19:30

Woensdagavondgebed vanuit Silvolde
Voorganger(s): ds. Henriëtte Nieuwenhuis
Organist: Harrie Scheffer





 
PROTESTANTSE GEMEENTEN
Silvolde, Etten-Terborg-Ulft, 
’s Heerenberg-Zeddam, Gendringen-Bontebrug

WOENSDAGAVONDGEBED
17 juni 2020
vanuit de protestantse kerk in Silvolde
19.30 uur - uitzending via deze link te volgen op Kerkdienst Gemist

voorganger: ds. Henriëtte Nieuwenhuis
organist: Harrie Scheffer


Muziek

Aansteken van de kaarsen
mensen thuis worden uitgenodigd een kaars of een lichtje aan te steken.

Openingsvers

            Wees hier aanwezig
            God van de machten, licht in ons midden,
            wees onze Heiland
            dat wij herleven.
            wees hier aanwezig,
            dat wij herleven.



LB 16b
 







































Psalmgebed – Psalm 122

Wat was ik blij toen men zei:
we lopen naar het huis van God.
En nu we hier warempel staan,
Jeruzalem, binnen je poorten,
hier als een volk verenigd zijn,
Jeruzalem, mijn mooie stad,
met alle stammen van het land
van Israël, om zoals ’t past,
de naam van onze God te vieren,
en men ons zegt: ‘Kijk, hier de stoel, 
de rechterstoel van Davids rijk’,
vraag ik: ‘Bid voor het volk, 
bid voor de vrede en je vrienden.
Vraag dat het binnen deze stad 
bestendig rustig moge zijn 
en dat je vrienden en families 
bij God bescherming mogen vinden. 
Zo zal de tempel van de Heer 
ook jouw geluk en voorspoed zijn.’

Orgelspel

Uit: ‘Vrijspraak voor Losers’ van Nadia Bolz Weber

De komende tijd lezen we in het avondgebed delen uit het boek ‘Vrijspraak voor Losers’ van Nadia Bolz Weber.

Zij is pastor in Denver van de Lutherse gemeenschap ‘House for All Sinners and Saints (huis voor alle zondaars en heiligen).
Een plek waar ze met outsiders, yuppen, verslaafden en iedereen die maar wil komen het leven viert in al zijn diversiteit. Zelf typeert ze zich als ‘een spirituele antiheld’. Met kwetsbare, schurende en eerlijke verhalen laat ze zien dat ieder mens zowel zondaar als heilige kan zijn.

Vanavond lezen we het volgende:

We zingen het elke week, het Kyrie, dat ene stukje van de christelijke mis dat nog steeds in het Grieks is. Om een of andere reden is het nooit naar het Latijn omgezet, zoals wel gebeurd is met de rest van de liturgie.
Maar wat bedóelen we als we zeggen: ‘Heer, ontferm u’? Sommigen zeggen misschien dat we hiermee God vragen of hij ons niet wil straffen voor onze zonden, of hij misschien niet zijn woede en gewelddadige wraak op ons wil loslaten. En misschien zit daar wel wat in. Misschien betekent vragen om Gods ontferming wel dat we zeggen: we smeken u dat uw ontferming met ons zal zijn, omdat onze eigen ontferming niet genoeg is. We vragen u om met uw wijsheid bij ons te zijn, om met uw liefdevolle vriendelijkheid bij ons te zijn, omdat we daar zelf niet genoeg van hebben. En we blijven alles verkloten. Het lijkt alsof we vooral geneigd zijn om God hierom te smeken in situaties waarin we ons maar al te bewust zijn van onze eigen tekortkomingen en beperktheid.

Petrus begreep deze behoefte aan ontferming als geen ander. Hij was een doodnormale visser toen Jezus langsliep en zei: ‘Volg ‘m.’ Petrus liet z’n netten en alles wat hij kende vallen en volgde deze Jezus van Nazaret. En in de tijd dat hij samen met hem optrok, zag Petrus vele grote dingen. Miraculeuze wonderen, genezingen, daden van kracht en genade. Petrus was de eerste die Jezus de Messias noemde. En bovenal was hij oprecht in zijn toewijding.

En toch, toen het erop aankwam, was Petrus, zoals zovelen van ons, niet in staat om te leven volgens zijn eigen waarden en idealen. Toen het uur van Jezus’ verraad en dood kwam, bleef Petrus niet dapper aan de zijde van Jezus staan. In plaats daarvan koos hij ervoor om zichzelf anoniem bij een nabijgelegen houtskoolvuur te gaan opwarmen. Maar handen die zo koud zijn geworden, zijn niet zomaar te verwarmen. En hij bleef niet onopgemerkt, zoals hij had gehoopt. Drie keer werd hem door een voorbijganger gevraagd: ‘Wacht even, jij kent hem toch?’ En drie keer antwoordde Petrus: ‘Ik ken hem niet.’ Hij hield van Jezus, maar in het uur van Jezus’ dood ontkende Petrus zelfs dat hij hem gekend had. Hij werd getest en hij faalde. Kyrie eleison. Heer, ontferm u.
[…]
Kon Petrus met iets anders zijn vervuld dan met ongefilterd berouw en spijt en zelfhaat? Hoe kon Petrus nog met zichzelf leven na wat hij had gedaan? Hoe vaak nadat Jezus gestorven was, speelde Petrus deze uren als een film in zijn hoofd af, tegen beter weten in wensend dat hij dit alles ongedaan kon maken? Dat hij zijn eigen verleden kon herschrijven? Dat hij de man kon zijn die hij wenste te zijn? Heer, ontferm u. Wie van ons herkent niet iets van dit gevoel?

Stilte

Orgelspel

Avondgebeden

Blijf bij ons, Levende
want het wordt avond
en de dag is al ten einde.

U die weet wat deze dag waard was, 
wat wij hebben gedaan en nagelaten –
U die weet wat wij te vergeven hebben
en wat ons vergeven moet worden –
U die de vruchten kent van de oogst
die deze dag in ons is gegroeid –
laat uw zegen dalen op ons.

U die weet wat goed was deze dag:
de vrijheid waarin wij mochten leven,
het voedsel dat wij mochten ontvangen,
het werk dat wij mochten verrichten,
de rust waarvan wij mochten genieten,
de mensen met wie wij hebben geleefd –
U die weet wat in ons is,
wij zegenen U, licht in ons leven.

Blijf bij ons en bij alle mensen,
blijf bij ons op de avond van de dag,
op de avond van het leven,
op de avond van de wereld.

Uw zegen vragen wij
over de mensen 
die deze dag gestreden hebben
- dat zij de weg naar vrede vinden –
over hen die nu werken,
over hen die de slaap niet kunnen vinden,
over de zieken en zwaarmoedigen,
blijf hen nabij met uw licht en uw vrede.

Van U is het licht van de dag,
van U is het donker van de nacht,
van U zijn leven en dood,
van U zijn wij – 
blijf ons nabij en behoed ons.
Amen 

Stilte




Onze Vader

            Zo bidden wij:
            Onze Vader die in de hemel zijt
            uw Naam worde geheiligd
            uw Koninkrijk kome
            uw wil geschiede
            in de hemel alzo op de aarde
            Geef ons heden ons dagelijks brood
            en vergeef ons onze schulden
            gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren
            en leid ons niet in verzoeking
            maar verlos ons van de boze.
            Want van U is het koninkrijk, en de kracht
            en de heerlijkheid tot in eeuwigheid. Amen.

Avondlied – 417
 






















(Vertaling: Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie. Laat je hart niet moedeloos zijn)

Zegenbede


            Dat God ons allen
            in zijn hoede houdt,
            dat Hij ons kent
            en onze naam bewaart,
            zo zegene Hij ons
            en wie ons lief zijn
            ook de nachten door.
            Hij die is: Vader, Zoon en heilige Geest. 
            Amen.

Orgelspel














 



 

terug