zaterdag 11 april 2020 om 21:00

Kerk in Silvolde Stille Zaterdag
Voorganger(s): ds Gerjanne van der Velde uit Silvolde (Kanselruil )

Protestantse Gemeenten Etten/Terborg/Ulft - ’s Heerenberg/Zeddam - Silvolde - Gendringen-Bontebrug

PAASWAKE
11 april 2020
uitzending vanuit Silvolde
www.kerkdienstgemist.nl

voorgangers: ds. Henriëtte Nieuwenhuis, ds. Gerjanne van der Velde,
ds. Theo Menting
organist: Harrie Scheffer
techniek: Gerard Bongers, Wim Lammers
__________________________________________________________

Het verhaal van de schepping Genesis (vert. H. Oosterhuis) ds. Theo Menting

Orgelspel 

Het verhaal van de uittocht - Exodus 14: 15 - 31  
ds. Henriëtte Nieuwenhuis

Orgelspel

Het visioen van Ezechiël 37, 1-14  
ds. Gerjanne van der Velde

Orgelspel

Binnendragen van het licht. Diaken Silvolde

De brandende Paaskaars wordt in het midden neergezet.

Lied 600 - Licht ontloken aan het donker

Gebed  
ds. Gerjanne van der Velde

De diakens van de andere gemeenten steken hun paaskaars aan
ondertussen klinkt het ALLELUIA!

Het verhaal van de Opstanding - Mattheüs 28, 1 - 8 
ds. Henriëtte Nieuwenhuis

Na de sabbat, toen de ochtend van de eerste dag van de week gloorde, kwam Maria uit Magdala met de andere Maria naar het graf kijken. Plotseling begon de aarde hevig te beven, want een engel van de Heer daalde af uit de hemel, liep naar het graf, rolde de steen weg en ging erop zitten. Hij lichtte als een bliksem en zijn kleding was wit als sneeuw.
De bewakers beefden van angst en vielen als dood neer. De engel richtte zich tot de vrouwen en zei: ‘Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft. Kijk maar, dat is de plaats waar hij gelegen heeft. En ga nu snel naar zijn leerlingen en zeg hun: “Hij is opgestaan uit de dood, en dit moeten jullie weten: hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zul je hem zien.”
Dat is wat ik jullie te zeggen had.’

Orgelspel

Water wordt in de doopschaal gestort 

Geloofsbelijdenis

Gebeden
ds. Gerjanne van der Velde en ds. Henriëtte Nieuwenhuis

Gedicht  
ds. Theo Menting

            Het zal in alle vroegte zijn
            als toen.

            De steen is weggerold.
            Ik ben uit de grond opgestaan.
            Mijn ogen kunnen het licht verdragen.
            Ik loop en struikel niet.
            Ik spreek en versta mijzelf.
            Mensen komen mij tegemoet - 
            wij zijn in bekenden veranderd.

            De ochtendmist trekt op.
            Ik dacht een dorre vlakte te zien.
            Volle schoven zie ik, lange halmen, aren
            waarin de korrel zwelt.
            Bomen omranden het bouwland.
            Heuvels golven de verte in,
            bergopwaarts, en worden wolken.

            Daarachter
            kristal geworden verblindend
            de zee die haar doden teruggaf.

            Wij overnachten in elkaars schaduw.
            Wij worden wakker van het eerste licht.
            Alsof iemand ons bij naam en toenaam
            heeft geroepen.

            Dan zal ik leven.

Zegen  
ds. Gerjanne van der Velde












































2,        De ballingen keren
            zij keren met blinkende schoven.
            Die gingen in rouw
            tot aan de einden der aarde
            één voor één, en voorgoed,
            die keren in stoeten.
            Als beken vol water
            als beken vol toesnellend water
            schietend omlaag van de bergen.
            Met lachend en juichen -
            die zaaiden in tranen
            die keren met lachen en juichen.

3.        De dode zal leven.
            De dode zal horen: nu leven.
            Ten einde gegaan
            en onder stenen bedolven
            dode, dode, sta op,
            het licht van de morgen.
            Een hand zal ons wenken
            een stem zal ons roepen: Ik open
            hemel en aarde en afgrond.
            En wij zullen horen
            en wij zullen opstaan
            en lachen en juichen en leven.
 

terug